30 may 2013

Tocar as matemáticas

Dous grandes profes de mates reflexionando sobre a materia, falando das dificultades, canto sentidiño!!

29 may 2013

elemento neutro nun grupo




Este é outro monólogo que se presentou ao concurso de Famelab, neste caso Clara Grima chancea coa estructura alxébrica de grupo e coa existencia do elemento neutro nesta estructura. 
Estes conceptos agora non forman parte do curriculum do ensino secundario pero son ben sinxelos e están detrás de cada operación que facemos.
Un conxunto cunha operación ten estructura de grupo se a operación é interna nese conxunto e ademais cumpre a propiedade asociativa, ten elemento neutro e cada elemento ten simétrico.
O elemento neutro da suma de números reais é o 0 xa que a+0= 0+a= a sendo a calquera número real.
O elemento neutro do producto de números reais é o 1 xa que a·1=1·a=a sendo a calquera número real. 
O elemento neutro da suma de matrices de dimensión mxn é a matriz cero de dimensión mxn.
O elemento neutro do producto de matrices cadradas de orde n é a matriz identidade de orde n.
O elemento neutro da suma de vectores é o vector 0.
O coñecemento das estructuras alxébricas permítenos coñecer propiedades e sacar conclusións en operacións complexas e en conxuntos non numéricos. A estructura de grupo é case a máis sinxela, a máis básica. Iniciaron o estudio de grupos Gauss, Lagrange, Abel e  Galois.
Un tipo de grupos son os grupos finitos simples de orde dous, aquí vos deixo unha explicación en forma de canción para ir levando este fin de curso.:)

25 may 2013

Incrible?


Incrible parece que cualifiquen a  un enxeñeiro de telecomunicacións coma  unha mente privilexiada por realizar os seguintes cálculos: danlle unha matrícula dun coche e ten que supostamente dividir entre 9 a matrícula e calcular o resto. Non lle quito ningún mérito á esta persoa pero será por outras cousas, non por resolver este problema de primaria.
Pois si, evidentemente calcula  o resto en segundos porque para saber o resto dunha división entre 9 non é necesario dividir, basta sumar as cifras e ver a distancia ao múltiplo de nove anterior a esa suma. Por exemplo 3+5+8+3= 19, 19-18=1, polo tanto o resto é 1.
Por suposto que é normal que un enxeñeiro sume e reste fácil e rapidamente, debería poder facelo todo o mundo, que nos vendan isto como unha mente privilexiada dá idea de como vai este país, ASOMBROSO con maiúsculas di o presentador Sobera, asombrada estou eu!

23 may 2013

Un teorema es para siempre



 "Un teorema es para siempre" monólogo gañador do concurso de monólogos científicos en España organizado por Famelab. Eduardo Sáenz de Cabezón é profesor de matemáticas na Universidade da Rioja.

14 may 2013

Instrucións para subir unha escaleira.

 Nadie habrá dejado de observar que con frecuencia el suelo se pliega de manera tal que una parte sube en ángulo recto con el plano del suelo, y luego la parte siguiente se coloca paralela a este plano, para dar paso a una nueva perpendicular, conducta que se repite en espiral o en línea quebrada hasta alturas sumamente variables.
 Agachándose y poniendo la mano izquierda en una de las partes verticales, y la derecha en la horizontal correspondiente, se está en posesión momentánea de un peldaño o escalón. Cada uno de estos peldaños, formados como se ve por dos elementos, se situó un tanto más arriba y adelante que el anterior, principio que da sentido a la escalera, ya que cualquiera otra combinación producirá formas quizá más bellas o pintorescas, pero incapaces de trasladar de una planta baja a un primer piso.
Las escaleras se suben de frente, pues hacia atrás o de costado resultan particularmente incómodas. La actitud natural consiste en mantenerse de pie, los brazos colgando sin esfuerzo, la cabeza erguida aunque no tanto que los ojos dejen de ver los peldaños inmediatamente superiores al que se pisa, y respirando lenta y regularmente. Para subir una escalera se comienza por levantar esa parte del cuerpo situada a la derecha abajo, envuelta casi siempre en cuero o gamuza, y que salvo excepciones cabe exactamente en el escalón. Puesta en el primer peldaño dicha parte, que para abreviar llamaremos pie, se recoge la parte equivalente de la izquierda (también llamada pie, pero que no ha de confundirse con el pie antes citado), y llevándola a la altura del pie, se le hace seguir hasta colocarla en el segundo peldaño, con lo cual en éste descansará el pie, y en el primero descansará el pie. (Los primeros peldaños son siempre los más difíciles, hasta adquirir la coordinación necesaria. La coincidencia de nombre entre el pie y el pie hace difícil la explicación. Cuídese especialmente de no levantar al mismo tiempo el pie y el pie).
Llegando en esta forma al segundo peldaño, basta repetir alternadamente los movimientos hasta encontrarse con el final de la escalera. Se sale de ella fácilmente, con un ligero golpe de talón que la fija en su sitio, del que no se moverá hasta el momento del descenso.
 "Historias de Cronopios y de Famas", Julio Cortázar, 1962

Grande, moi grande Cortázar, un dos meus escritores preferidos desde hai 30 anos, cando lin mil veces aquela carta de Maga ao bebé Rocamadour. O outro día atopei este texto nunha aula de 4º de ESO, fermosas e detalladas instrucións, moi matemáticas!. Levei esa alegría de saber que me sigue gustando Cortázar.

6 may 2013

olimpiada 2º ESO


Carlos de 2º ESO C quedou finalista na fase de zona da olimpíada matemática de 2º ESO. A final terá lugar en Vigo o 24 de maio e nela participarán 40 alumnos e alumnas de Galicia.
Parabéns a Carlos e aos outros/as participantes, pois o importante é aproveitar a olimpíada para facer problemas diferentes, para saír dos rutinarios e imprescindibles exercicios de clase,  aproveitala para facer problemas difíciles e ás veces tan bonitos como foron os desta olimpíada. Ese obxectivo está acadado.
Carlos, sorte na final!!

1 may 2013

2013 ano internacional estatística

As estatísticas son eses datos que nos certifican  que a esperanza de vida ao nacer en Galicia é de 82,4 anos mentres que en Sierra Leone é de 48 anos. A estatística  é un mar de datos, algúns ben curiosos pódelos atopar no blog que leva ese nome.
A estatística é esa ciencia que permite falar de futuro con datos do pasado e do presente. Vin que o IGE organiza unha xornada "Radiografía e perspectivas da cadea forestal-madeira en Galicia" que se celebra este venres en Santiago e levo unha alegría de que alguén fale de futuro, seguro que con coñecemento de causa.
Vou farta de "primas de riesgo", de recortes, de esixencias europeas, .........., a min interésanme outros temas: de que imos vivir? que vai producir Ourense? que imos consumir?  en que sectores imos traballar? cal é a formación necesaria? en que poden buscar emprego os 40.000 ourensáns? Espero que desa radiografía sobre a cadea forestal saquen algunha conclusión esperanzadora e de non ser así espero que os políticos deixen xa de discutir sobre quen rouba máis  e de esconder a súa mediocridade no ataque ao adversario. Necesitamos falar en serio do futuro e con datos por medio, seguro que a estatística pode aportar algo.

Fonte de datos IGE